افسردگی چیست؟

• سبک زندگی

افسردگی معمولاً اختلالی نیست که بتوانید به تنهایی آن را درمان کنید. اما علاوه بر درمان حرفه ای، این مراحل خودمراقبتی می تواند کمک کند:

• تنظیم یک برنامه روزانه ملایم(برنامه ریزی کنید)

تهیه فهرستی از کارهای روزانه، استفاده از یادداشت و پسباندن به بیلبورد به عنوان یادآوری

اگر افسرده هستید، به یک روال ، روتین و عادت خوب نیاز دارید.افسردگی می تواند ساختار را از زندگی شما دور کند. یک روز در روز دیگر ذوب می شود. تنظیم یک برنامه روزانه ملایم می تواند به شما کمک کند تا به مسیر خود بازگردید.

• هدف گذاری کنید ،اهداف کوچک و قابل دسترس.

وقتی افسرده هستید، ممکن است احساس کنید نمی توانید کاری انجام دهید. این باعث می شود احساس بدتری نسبت به خودتان داشته باشید پس اهداف روزانه را برای خود تعیین کنید.

بسیار کوچک شروع کنید هدف خود را به چیزی تبدیل کنید که بتوانید در آن موفق شوید، مانند شستن ظرف ها یک روز در میان.

همانطور که شروع به احساس بهتر می کنید، می توانید اهداف روزانه چالش برانگیزتری را اضافه کنید.

• ورزش کنید.

به طور موقت مواد شیمیایی حس خوب به نام اندورفین را تقویت می کند. همچنین ممکن است فواید طولانی مدتی برای افراد مبتلا به افسردگی داشته باشد. کوک می‌گوید: به نظر می‌رسد ورزش منظم مغز را تشویق می‌کند تا خود را به روش‌های مثبت دوباره تنظیم کند.

چقدر ورزش نیاز دارید؟ برای شادابی نیازی به دویدن در ماراتن ندارید. فقط چند بار پیاده روی در هفته می تواند کمک کننده باشد.

• سالم بخورید.

هیچ رژیم غذایی جادویی وجود ندارد که افسردگی را برطرف کند. با این حال، این ایده خوبی است که مراقب آنچه می خورید باشید. اگر افسردگی باعث پرخوری شما می شود، کنترل غذا خوردن به شما کمک می کند احساس بهتری داشته باشید.

• خواب کافی داشته باشید.

افسردگی می تواند به اندازه کافی بسته شدن چشم را سخت کند و خواب کم می تواند افسردگی را بدتر کند.

. هر روز در ساعت معینی به رختخواب بروید و بیدار شوید. سعی کن چرت نزنی همه چیزهایی که حواس‌تان را پرت می‌کند را از اتاق خواب خود خارج کنید. با گذشت زمان، ممکن است متوجه شوید که خواب شما بهبود می یابد.

• مسئولیت بپذیرید.

زمانی که افسرده هستید، ممکن است بخواهید از زندگی عقب نشینی کنید و مسئولیت های خود را در خانه و محل کار کنار بگذارید. داشتن مسئولیت های روزانه می تواند به شما کمک کند تا سبک زندگی خود را حفظ کنید که می تواند به مقابله با افسردگی کمک کند. آنها به شما احساس موفقیت می دهند.

• افکار منفی را به چالش بکشید.

دفعه بعد که احساس وحشتناکی نسبت به خود داشتید، از منطق به عنوان یک درمان طبیعی افسردگی استفاده کنید. ممکن است احساس کنید هیچ کس شما را دوست ندارد، اما آیا شواهد واقعی برای آن وجود دارد؟ ممکن است احساس کنید بی ارزش ترین فرد روی کره زمین هستید، اما آیا واقعا این احتمال وجود دارد؟ این نیاز به تمرین دارد، اما به مرور زمان می توانید آن افکار منفی را قبل از اینکه از کنترل خارج شوند، از بین ببرید.

• کار جدیدی انجام دهید.

وقتی افسرده هستید، زمینگیر میشوید. به خود فشار بیاورید تا کاری متفاوت انجام دهید. به یک موزه بروید یک کتاب دست دوم بردارید و روی نیمکت پارک بخوانید. داوطلب شدن در خیریه ها و شرکت در کلاس زبان.

نکته:

وقتی خودمان را برای انجام کاری متفاوت به چالش می کشیم، تغییرات شیمیایی در مغز رخ می دهد. “آزمایش چیزی جدید، سطح دوپامین [مواد شیمیایی مغز] را تغییر می دهد، که با لذت، لذت و یادگیری مرتبط است.

• سعی کنید تفریح ​​کنید.

اگر افسرده هستید، برای چیزهایی که از آنها لذت می برید، وقت بگذارید. اگر دیگر هیچ چیز سرگرم کننده به نظر نمی رسد چه؟ این فقط  یک علامت افسردگی است. باید به تلاش ادامه دهید.

هر چقدر هم که ممکن است عجیب به نظر برسد، باید برای تفریح ​​تلاش کنید. چیزهایی را که قبلاً از آنها لذت می بردید در  برنامه بگنجانید حتی اگر احساس کنید کار سختی هستند. به سینما رفتن ادامه بدهید به بیرون رفتن با دوستان برای شام ادامه دهید.

وقتی افسرده هستید، ممکن است  استعداد لذت بردن از زندگی را از دست بدهید. شما باید دوباره یاد بگیرید که چگونه این کار را انجام دهید. با گذشت زمان، چیزهای سرگرم کننده واقعاً دوباره احساس لذت ایجاد خواهند کرد.

• به برنامه درمانی خود پایبند باشید.

جلسات یا قرار ملاقات های روان درمانی را نادیده نگیرید. حتی اگر احساس خوبی دارید، داروهای خود را نادیده نگیرید. اگر این کار را متوقف کنید، علائم افسردگی ممکن است عود کند و همچنین ممکن است علائمی شبیه ترک را تجربه کنید. تشخیص دهید که زمان می برد تا احساس بهتری داشته باشید.

• با افسردگی آشنا شوید.

آموزش در مورد وضعیت شما می تواند به شما قدرت دهد و به شما انگیزه دهد تا به برنامه درمانی خود پایبند باشید. خانواده خود را تشویق کنید تا در مورد افسردگی بیاموزند تا به آنها در درک و حمایت از شما کمک کنید.

• به علائم هشدار دهنده توجه کنید.

با پزشک یا درمانگر خود کار کنید تا بدانید چه چیزی ممکن است علائم افسردگی شما را تحریک کند. برنامه ای بسازید تا بدانید در صورت بدتر شدن علائم چه باید بکنید. در صورت مشاهده هرگونه تغییر در علائم یا احساس خود با پزشک یا درمانگر خود تماس بگیرید. از اقوام یا دوستان خود بخواهید که برای مشاهده علائم هشدار کمک کنند.

• از مصرف الکل و روانگردانها به صورت تفریحی خودداری کنید.

ممکن است به نظر برسد که الکل یا مواد مخدر علائم افسردگی را کاهش می دهند، اما در دراز مدت به طور کلی علائم را بدتر می کنند و درمان افسردگی را سخت تر می کنند. اگر در مورد مصرف الکل یا مواد به کمک نیاز دارید، با پزشک یا درمانگر خود صحبت کنید.

• طب جایگزین

طب جایگزین استفاده از رویکرد غیر متعارف به جای طب سنتی است. طب مکمل یک رویکرد غیر متعارف است که همراه با طب رایج مورد استفاده قرار می گیرد – که گاهی اوقات طب یکپارچه نامیده می شود.

اگر به دنبال درمان جایگزین یا مکمل هستید، مطمئن شوید که خطرات و همچنین مزایای احتمالی را درک کرده اید. درمان طب سنتی یا روان درمانی را با طب جایگزین جایگزین نکنید. وقتی صحبت از افسردگی می شود، درمان های جایگزین جایگزین مراقبت های پزشکی نیستند.

• مکملها تحت نظر پزشک

نمونه هایی از مکمل هایی که گاهی برای افسردگی استفاده می شوند عبارتند از:

مخمر سنت جان. اگرچه این مکمل گیاهی توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان افسردگی در ایالات متحده تایید نشده است، اما ممکن است برای افسردگی خفیف یا متوسط ​​مفید باشد. اما اگر استفاده از آن را انتخاب کردید، مراقب باشید!

 خار مریم. می‌تواند با تعدادی از داروها، مانند داروهای قلب، داروهای رقیق‌کننده خون، قرص‌های ضدبارداری، شیمی‌درمانی، داروهای HIV/ایدز و داروهایی برای جلوگیری از پس زدن اندام‌ها تداخل ایجاد کند. همچنین هنگام مصرف داروهای ضد افسردگی از مصرف خار مریم خودداری کنید زیرا این ترکیب می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند.

اسیدهای چرب امگا 3. این چربی‌های سالم در ماهی‌های آب سرد، بذر کتان، روغن کتان، گردو و برخی مواد غذایی دیگر یافت می‌شوند. مکمل های امگا 3 به عنوان یک درمان احتمالی برای افسردگی در حال بررسی هستند. در حالی که به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شود، در دوزهای بالا، مکمل های امگا 3 ممکن است با سایر داروها تداخل داشته باشند. تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه آیا خوردن غذاهای حاوی اسیدهای چرب امگا 3 می تواند به کاهش افسردگی کمک کند، مورد نیاز است.

اسید فولیک

• ارتباطات ذهن و بدن

پزشکان یکپارچه بر این باورند که ذهن و بدن برای سالم ماندن شما باید هماهنگ باشند. نمونه هایی از تکنیک های ذهن و بدن که ممکن است برای افسردگی مفید باشد عبارتند از:

• طب سوزنی
• تکنیک های آرامش بخش مانند یوگا یا تای چی
• ماساژ درمانی
• موسیقی یا هنر درمانی
• معنویات

نکته:

اتکای صرف به این درمان ها معمولاً برای درمان افسردگی کافی نیست. آنها ممکن است زمانی مفید باشند که علاوه بر دارو درمانی و روان درمانی استفاده شوند.

• زندگی خود را ساده تر کنید.

در صورت امکان تعهدات خود را کاهش دهید و اهداف معقولی برای خود تعیین کنید. وقتی احساس ناراحتی می کنید به خودتان اجازه دهید کمتر کار کنید.

• بنویسید.

روزنامه نگاری، به عنوان بخشی از درمان شما، ممکن است با اجازه دادن به شما برای ابراز درد، خشم، ترس یا سایر احساسات، خلق و خو را بهبود بخشد.

• کتاب ها و وب سایت های معتبر خودیاری را بخوانید.

پزشک یا درمانگر شما ممکن است بتواند کتاب ها یا وب سایت هایی را برای خواندن توصیه کند.

گروه های مفید را بیابید بسیاری از سازمان‌ها، مانند اتحادیه ملی بیماری‌های روانی (NAMI) و اتحادیه حمایت از افسردگی و دوقطبی، آموزش، گروه‌های حمایتی، مشاوره و سایر منابع را برای کمک به افسردگی ارائه می‌دهند. برنامه های کمک به کارمندان و گروه های مذهبی نیز ممکن است برای نگرانی های مربوط به سلامت روان کمک کنند.

• منزوی نشوید سعی کنید در فعالیت های اجتماعی شرکت کنید و به طور منظم با خانواده یا دوستان دور هم جمع شوید.

گروه‌های حمایتی برای افراد مبتلا به افسردگی می‌توانند به شما کمک کنند تا با دیگرانی که با چالش‌های مشابه روبرو هستند ارتباط برقرار کنید و تجربیات خود را به اشتراک بگذارید.

• راه های آرامش و مدیریت استرس خود را بیاموزید.

 به عنوان مثال می توان به مدیتیشن، آرام سازی عضلات، یوگا و تای چی اشاره کرد.

• درمان بیمارستانی

در برخی افراد، افسردگی آنقدر شدید است که نیاز به بستری شدن در بیمارستان است. اگر نمی توانید به درستی از خود مراقبت کنید یا زمانی که در خطر فوری آسیب رساندن به خود یا شخص دیگری هستید، ممکن است ضروری باشد. درمان روانپزشکی در بیمارستان می تواند به شما کمک کند تا زمانی که خلق و خوی شما بهبود یابد، آرام و ایمن باشید.

بستری شدن جزئی در بیمارستان یا برنامه های درمانی روزانه نیز ممکن است به برخی افراد کمک کند. این برنامه‌ها حمایت و مشاوره سرپایی مورد نیاز برای کنترل علائم را فراهم می‌کنند.

• خودیاری و مقابله

افسردگی یک بیماری واقعی است و کمک هم در دسترس است. با تشخیص و درمان مناسب، اکثریت قریب به اتفاق افراد مبتلا به افسردگی بر آن غلبه خواهند کرد. اگر علائم افسردگی را تجربه می کنید، اولین قدم این است که به پزشک خانواده یا روانپزشک خود مراجعه کنید. در مورد نگرانی های خود صحبت کنید .این شروعی برای رسیدگی به نیازهای سلامت روان شماست.

• تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS)

ممکن است گزینه ای برای کسانی باشد که به داروهای ضد افسردگی پاسخ نداده اند. در طول TMS، یک سیم پیچ درمانی که روی پوست سر شما قرار می گیرد، پالس های مغناطیسی مختصری را برای تحریک سلول های عصبی در مغز شما که در تنظیم خلق و خو و افسردگی نقش دارند، ارسال می کند.

• درمان شناختی رفتاری (CBT)

CBT شکلی از درمان است که بر حل مشکل در زمان حال متمرکز است. CBT به فرد کمک می کند تا تفکر تحریف شده یا منفی را با هدف تغییر افکار و رفتارها تشخیص دهد تا به چالش ها به شیوه ای مثبت تر پاسخ دهد.

روان درمانی ممکن است فقط فرد را شامل شود، اما می تواند شامل دیگران نیز شود. به عنوان مثال، خانواده یا زوج درمانی می تواند به حل مسائل در این روابط نزدیک کمک کند. گروه درمانی افراد مبتلا به بیماری های مشابه را در یک محیط حمایتی گرد هم می آورد و می تواند به شرکت کننده کمک کند تا یاد بگیرد که دیگران چگونه در موقعیت های مشابه کنار می آیند.

بسته به شدت افسردگی، درمان ممکن است چند هفته یا بیشتر طول بکشد. در بسیاری از موارد، بهبود قابل توجهی در 10 تا 15 جلسه ایجاد می شود.

• درمان تشنجی الکتریکی (ECT)

یک درمان پزشکی است که معمولاً برای بیماران مبتلا به افسردگی شدید شدید که به درمان‌های دیگر پاسخ نداده‌اند، اختصاص داده شده است. این روش شامل یک تحریک الکتریکی مختصر مغز در زمانی است که بیمار تحت بیهوشی است. یک بیمار به طور معمول دو تا سه بار در هفته و در مجموع 6 تا 12 هفته درمان ECT دریافت می کند. معمولاً توسط تیمی از متخصصان پزشکی آموزش دیده از جمله روانپزشک، متخصص بیهوشی و پرستار یا دستیار پزشک مدیریت می شود. ECT از دهه 1940 مورد استفاده قرار گرفته است و سالها تحقیق منجر به پیشرفت های عمده و به رسمیت شناختن اثربخشی آن به عنوان یک جریان اصلی و نه “آخرین راه حل” شده است. .

انواع افسردگی

• افسردگی بعد و قبل از زایمان
• افسردگی فصلی (که اختلال عاطفی فصلی نیز نامیده می شود)
• اختلالات دوقطبی
• اختلال افسردگی مداوم (دیس تایمی قبلی)
• اختلال نارسایی پیش از قاعدگی
• اختلال بی نظمی خلقی مخرب
• اختلال افسردگی مداوم
• پریشانی
• کاتاتونیا

سایر اختلالاتی که باعث علائم افسردگی می شوند:

• اختلالات دوقطبی I و II. این اختلالات خلقی شامل نوسانات خلقی است که از اوج (شیدایی) تا پایین (افسردگی) متغیر است. گاهی اوقات تشخیص و افتراق اختلال دوقطبی و افسردگی دشوار است.
• اختلال سیکلوتیمیک. اختلال سیکلوتیمیک (sy-kloe-THIE-mik) شامل بالا و پایین‌هایی است که خفیف‌تر از اختلال دوقطبی است.
• اختلال بی نظمی خلقی مخل. این اختلال خلقی در کودکان شامل تحریک پذیری و عصبانیت مزمن و شدید همراه با طغیان شدید خلق و خوی مکرر است. این اختلال معمولاً در طول سال های نوجوانی یا بزرگسالی به اختلال افسردگی یا اختلال اضطراب تبدیل می شود.

اختلال نارسایی پیش از قاعدگی

اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) در سال 2013 به راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) اضافه شد. یک زن مبتلا به PMDD حدود یک هفته قبل از شروع قاعدگی علائم شدید افسردگی، تحریک پذیری و تنش دارد.

علائم رایج PMDD شامل نوسانات خلقی، تحریک پذیری یا عصبانیت، خلق افسرده، و اضطراب یا تنش است. علائم دیگر ممکن است شامل کاهش علاقه به فعالیت‌های معمول، مشکل در تمرکز، کمبود انرژی یا خستگی ، تغییر در اشتها یا هوس‌های غذایی خاص، مشکل در به خواب رفتن یا خواب زیاد، یا احساس خارج از کنترل بودن باشد. علائم فیزیکی ممکن است شامل حساسیت یا تورم سینه، درد مفاصل یا ماهیچه، احساس “نفخ” یا افزایش وزن باشد.

این علائم یک هفته تا 10 روز قبل از شروع قاعدگی شروع می شود و با شروع قاعدگی بهبود می یابد یا متوقف می شود. علائم منجر به ناراحتی و مشکلات قابل توجهی در عملکرد منظم یا تعاملات اجتماعی می شود.

برای تشخیص PMDD، علائم باید در بیشتر دوره های قاعدگی در طول سال گذشته رخ داده باشد و باید تأثیر نامطلوبی بر عملکرد شغلی یا اجتماعی داشته باشد. تخمین زده می شود که اختلال نارسایی پیش از قاعدگی سالانه بین 1.8 تا 5.8 درصد از زنان در حال قاعدگی را تحت تاثیر قرار دهد.

PMDD را می توان با داروهای ضد افسردگی، قرص های ضد بارداری یا مکمل های غذایی درمان کرد.

تغییر رژیم غذایی و سبک زندگی، مانند کاهش کافئین و الکل، خواب کافی و ورزش، و تمرین تکنیک های آرام سازی، می تواند کمک کننده باشد.

سندرم پیش از قاعدگی (PMS) شبیه به PMDD است که علائم آن هفت تا 10 روز قبل از شروع قاعدگی در زنان رخ می دهد. با این حال، PMS شامل تعداد علائم کمتر و شدیدتر از PMDD است.

اختلال بی نظمی خلقی مخرب

اختلال تنظیم خلقی ، اختلالی است که در کودکان و نوجوانان 6 تا 18 سال رخ می دهد. این اختلال شامل تحریک پذیری مزمن و شدید است که منجر به طغیان شدید و مکرر خلق و خو می شود. طغیان‌های خلقی می‌تواند کلامی یا رفتاری مانند پرخاشگری فیزیکی نسبت به افراد باشد. این طغیان ها به طور قابل توجهی با شرایط نامتناسب هستند و با سن رشد کودک همخوانی ندارند. آنها اغلب (به طور متوسط ​​سه بار یا بیشتر در هفته) و معمولاً در پاسخ به ناامیدی رخ می دهند. در بین طغیان ها، خلق و خوی کودک در اکثر اوقات روز، تقریباً هر روز، به طور مداوم تحریک پذیر یا عصبانی است. این روحیه توسط دیگران مانند والدین، معلمان و همسالان قابل توجه است.

برای تشخیص اختلال بی نظمی خلقی مخل، علائم باید حداقل به مدت یک سال در حداقل دو موقعیت (مانند خانه، مدرسه، با همسالان) وجود داشته باشد و این بیماری باید قبل از 10 سالگی شروع شود. اختلال بی نظمی خلقی در مردان بسیار شایع تر از زنان است. ممکن است همراه با سایر اختلالات، از جمله اختلالات افسردگی اساسی، کمبود توجه ، بیش فعالی، اضطراب و اختلالات رفتاری رخ دهد.

اختلال بی نظمی خلقی می تواند تأثیر قابل توجهی بر توانایی کودک برای عملکرد و تأثیر قابل توجهی بر خانواده داشته باشد. تحریک پذیری مزمن، شدید و طغیان های خلقی می تواند زندگی خانوادگی را مختل کند، ایجاد یا حفظ دوستی را برای کودک/جوان دشوار کند و باعث ایجاد مشکلات در مدرسه شود.

درمان معمولاً شامل روان درمانی (درمان رفتاری شناختی) و/یا داروها می شود.

اختلال افسردگی مداوم

فرد مبتلا به اختلال افسردگی مداوم (که قبلاً به عنوان اختلال دیس تایمیک نامیده می شد) در بیشتر ساعات روز، حداقل برای دو سال، خلق و خوی افسرده دارد. در کودکان و نوجوانان، خلق و خوی می تواند تحریک پذیر یا افسرده باشد .

اختلال افسردگی مداوم اغلب در دوران کودکی، نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود و هر ساله حدود 0.5٪ از بزرگسالان در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می دهد. افراد مبتلا به اختلال افسردگی مداوم معمولاً خلق و خوی خود را غمگین توصیف می کنند. از آنجایی که این علائم به بخشی از تجربه روزمره افراد تبدیل شده است، آنها ممکن است به دنبال کمک نباشند، فقط با این فرض که “من همیشه اینطور بوده ام.”

این علائم باعث ناراحتی یا دشواری قابل توجهی در کار، فعالیت های اجتماعی یا سایر زمینه های مهم عملکرد می شود. در حالی که تأثیر اختلال افسردگی مداوم بر کار، روابط و زندگی روزمره می تواند بسیار متفاوت باشد، تأثیرات آن می تواند به بزرگی یا بیشتر از اختلال افسردگی اساسی باشد.

پریشانی مضطرب

 افسردگی همراه با بیقراری غیرمعمول یا نگرانی در مورد رویدادهای احتمالی یا از دست دادن کنترل

ویژگی‌های مالیخولیای

ی – افسردگی شدید همراه با عدم پاسخ به چیزی که باعث لذت می‌شد و با بیدار شدن زودهنگام صبح همراه بود، بدتر شدن خلق و خوی صبحگاهی، تغییرات عمده در اشتها، و احساس گناه، بیقراری یا سستی.

کاتاتونیا

 – افسردگی که شامل فعالیت حرکتی است که شامل حرکت غیرقابل کنترل و بدون هدف یا وضعیت ثابت و غیر قابل انعطاف است.

اگر احساس افسردگی میکنید بدونید که اصلا تنها نیستید!

افسردگی می تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد – حتی فردی که به نظر می رسد در شرایط نسبتا ایده آل زندگی می کند.

افسردگی می تواند در هر زمانی رخ دهد، اما به طور متوسط، اولین بار در اواخر نوجوانی تا اواسط 20 سالگی ظاهر می شود. زنان بیشتر از مردان به افسردگی مبتلا می شوند. برخی از مطالعات نشان می دهد که یک سوم زنان در طول زندگی خود یک دوره افسردگی اساسی را تجربه می کنند.

افسردگی از هر 15 بزرگسال (7/6 %) یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. و از هر شش نفر یک نفر (16.6%) در دوره ای از زندگی خود افسردگی را تجربه می کند.

سوگ از دست دادن عزیزان یا افسردگی ؟

مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن شغل یا پایان دادن به یک رابطه تجربیاتی هستند که تحمل آن برای فرد دشوار است. طبیعی است که احساس غم و اندوه در واکنش به چنین موقعیت هایی ایجاد شود. کسانی که از دست دادن عزیزانشان را تجربه می کنند،وضعیتی که به آن “سوگ” میگویند، اغلب ممکن است خود را “افسرده” توصیف کنند.

اما.

غمگین بودن با افسردگی یکسان نیست. روند سوگواری برای هر فردی طبیعی و منحصر به فرد است و برخی از ویژگی های افسردگی مشابه را دارد. هم غم و هم افسردگی ممکن است شامل غم و اندوه شدید و کناره گیری از فعالیت های معمولی باشد.

تفاوت سوگ و افسردگی:

در غم و اندوه، احساسات دردناک به صورت ناگهانی ظاهر می شوند که اغلب با خاطرات متوفی آمیخته می شوند. در افسردگی شدید، خلق و خو و یا علاقه (لذت) برای بیشتر دو هفته کاهش می یابد.

در اندوهگینی معمولاً عزت نفس حفظ می شود ولی در افسردگی شدید، احساس بی ارزشی و نفرت از خود رایج است.

غم و اندوه و افسردگی می توانند با هم وجود داشته باشند برای برخی افراد، مرگ یکی از عزیزان، از دست دادن شغل یا قربانی یک حمله فیزیکی یا یک فاجعه بزرگ می تواند منجر به افسردگی شود. هنگامی که غم و اندوه و افسردگی همزمان اتفاق می افتند، اندوه شدیدتر است و بیشتر از غم بدون افسردگی طول می کشد.

تمایز بین غم و اندوه و افسردگی مهم است و می تواند به افراد در دریافت کمک، حمایت یا درمان مورد نیاز کمک کند.

کمک اضطراری!

اگر فکر می کنید ممکن است به خود آسیب برسانید یا اقدام به خودکشی کنید، فوراً با شماره اورژانس محلی خود تماس بگیرید.

همچنین اگر افکار خودکشی دارید این گزینه ها را در نظر بگیرید:

با یک دوست صمیمی یا عزیز ارتباط برقرار کنید.

با پزشک یا متخصص سلامت روان خود تماس بگیرید.

با رهبر مذهبی یا شخص دیگری در جامعه مذهبی خود تماس بگیرید.

اگر عزیزی دارید که در خطر خودکشی قرار دارد یا اقدام به خودکشی کرده است، مطمئن شوید که یک نفر با آن شخص می ماند. فوراً با 115  یا شماره اضطراری محلی خود تماس بگیرید و یا فرد را به نزدیکترین اورژانس ببرید.

عوارض و آسیبهای افسردگی در صورت عدم درمان

افسردگی یک اختلال جدی است که می تواند آسیبهای  وحشتناکی را بر شما و خانواده تان وارد کند. اگر افسردگی درمان نشود، اغلب بدتر می شود و منجر به مشکلات عاطفی، رفتاری و سلامتی می شود که هر بخش از زندگی شما را تحت تاثیر قرار می دهد.

نمونه هایی از عوارض مرتبط با افسردگی عبارتند از:

سوء مصرف الکل یا مواد مخدربرای ایجاد احساس بهترو آسیبهای ناشی از آن

اضافه وزن یا چاقی که می تواند منجر به بیماری قلبی و دیابت شود

درد یا بیماری جسمی

اضطراب، اختلال هراس یا فوبیای اجتماعی

درگیری های خانوادگی، مشکلات در روابط، و مشکلات کار و  مدرسه

ایزوله سازی اجتماعی

اقدام به خودکشی

خودزنی

آیا ماری جوانا می تواند باعث افسردگی شود؟

برخی تحقیقات نشان می دهد که افراد سیگاری ماری جوانا بیشتر از افراد غیرسیگاری به افسردگی مبتلا می شوند – به ویژه مصرف کنندگان معمولی یا سنگین ماری جوانا.

این احتمال وجود دارد که عوامل ژنتیکی، محیطی یا سایر عواملی که باعث افسردگی می شوند، منجر به مصرف ماری جوانا شوند. برخی از افراد مبتلا به افسردگی ممکن است از ماری جوانا به عنوان راهی برای جدا شدن از علائم افسردگی خود استفاده کنند. مصرف کنندگان سنگین ممکن است در نتیجه اثرات کسل کننده دارو بر احساسات و عواطف، افسرده به نظر برسند.

همچنین ارتباطی بین ماری جوانا و سایر شرایط سلامت روان وجود دارد. مصرف ماری جوانا ممکن است باعث اسکیزوفرنی و روان پریشی  هستند. در صورت ادامه مصرف ماری جوانا، علائم بیماری روانی تشخیص داده شده ممکن است تشدید شود.

همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد نوجوانانی که اقدام به خودکشی می‌کنند ممکن است بیشتر از آنهایی که اقدام به خودکشی نکرده‌اند ماری جوانا مصرف کنند. همانند مصرف ماری جوانا و افسردگی، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر این ارتباط ها مورد نیاز است.

آماده شدن برای قرار ملاقات شما با  متخصص

شما ممکن است به پزشک مراقبت های اولیه خود مراجعه کنید، یا ممکن است پزشک شما را به یک متخصص بهداشت روان معرفی کند. در اینجا اطلاعاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا برای قرار ملاقات خود آماده شوید.

آنچه شما می توانید انجام دهید:

• قبل از قرار ملاقات، فهرستی از موارد زیر تهیه کنید:
• هر گونه علائمی که داشته اید، از جمله علائمی که ممکن است به دلیل قرار ملاقات شما نامرتبط به نظر برسد
• اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله هرگونه استرس عمده یا تغییرات اخیر زندگی
• همه داروها، ویتامین‌ها یا سایر مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، از جمله مقدار مصرف

سوالاتی که باید از پزشک یا متخصص سلامت روان بپرسید:

در صورت امکان یکی از اعضای خانواده یا دوستان خود را همراه داشته باشید تا به شما کمک کند تا تمام اطلاعات ارائه شده در طول قرار را به خاطر بسپارید.

برخی از سوالات اساسی که باید از پزشک خود بپرسید عبارتند از:

سندرم افسردگی چگونه درمان می شود؟

افسردگی می تواند جدی باشد، اما همچنین قابل درمان است. درمان افسردگی شامل:

علائم افسردگی  در کودکان کوچکتر

علائم افسردگی ممکن است شامل غم و اندوه، تحریک پذیری، چسبندگی به والدین، نگرانی، امتناع از رفتن به مدرسه یا کاهش وزن باشد.

علائم افسردگی  در نوجوانان

علائم ممکن است شامل غمگینی، تحریک پذیری، احساس منفی و بی ارزشی، عصبانیت، عملکرد ضعیف یا حضور ضعیف در مدرسه، حساسیت شدید، استفاده از مواد مخدر یا الکل ، خوردن یا خواب زیاد، آسیب رساندن به خود، از دست دادن علاقه به  شرکت در فعالیت های عادی و اجتناب از تعامل اجتماعی.

علائم افسردگی در افراد مسن

افسردگی یک بخش طبیعی از افزایش سن نیست، و هرگز نباید آن را ساده انگاشت. متأسفانه، افسردگی اغلب در افراد مسن تشخیص داده نمی‌شود و درمان نمی‌شود و آنها ممکن است از کمک گرفتن بی‌میل باشند.

همچنین، شرایط پزشکی (به عنوان مثال، مشکلات تیروئید، تومور مغزی یا کمبود ویتامین) می تواند علائم افسردگی را تقلید کند و تشخیص افسردگی چنان ساده نیست، بنابراین مهم است که علل عمومی پزشکی مقلد را رد کنید.

تست های معتبر تشخیص افسردگی:

https://esanj.ir/online-depression-test/start